KWESTIE WIZOWE

W związku z tym że Rzeczpospolita Polska (w dalszej treści – RP) jest członkiem Unii Europejskiej i należy do strefy Schengen, zasady wjazdu na terytorium kraju częściowo regulują przepisy prawa UE (w przypadku pobytu czasowego) i prawa polskiego.

Dla wjazdu i pobytu na terytorium Polski cudzoziemiec musi uzyskać stosowną wizę.

Istnieje dwa rodzaje wiz:

• wiza Schengen;
• wiza krajowa.

Wiza Schengen uprawnia do wjazdów i pobytów (jednego lub większej liczby), pod warunkiem, że całkowita długość pobytu nie przekroczy 3 miesięcy w ciągu każdego okresu 6 miesięcy . Okres ważności wizy Schengen nie może być dłuższy niż 5 lat.

Wiza krajowa uprawnia do wjazdu i ciągłego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub kilku pobytów następujących po sobie, trwających łącznie dłużej niż 3 miesiące. Okres ważności wizy krajowej nie może przekroczyć 1 roku. Wiza krajowa może być przedłużona jeden raz. Okres pobytu na podstawie przedłużonej wizy nie może przekroczyć okresu pobytu przewidzianego dla wizy krajowej- czyli 1 roku. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy cudzoziemiec znajduje się w szpitalu i jego stan zdrowia uniemożliwia opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wiza Schengen lub wiza krajowa może być wydana w celu:

1. turystycznym;
2. prowadzenia działalności gospodarczej;
3. wykonywania pracy, w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy, na podstawie oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania pracy, zarejestrowanego w powiatowym urzędzie pracy;
4. wykonywania pracy na podstawie dokumentu innego niż określony w pkt.3;
5. odwiedzin u rodziny lub przyjaciół;
6. udziału w imprezach sportowych;
7. prowadzenia działalności kulturalnej lub udziału w konferencjach;
8. wykonywania zadań służbowych przez przedstawicieli organu państwa obcego lub organizacji międzynarodowej;
9. odbycia studiów w szkołach wyższych;
10. szkolenia zawodowego;
11. kształcenia się lub szkolenia w innej formie niż określona w pkt 9 lub 10;
12. dydaktycznym;
13. prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych;
14. tranzytu;
15. tranzytu lotniczego;
16. leczenia;
17. dołączenia do obywatela innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej lub przebywania z nim;
18. udziału w programie wymiany kulturalnej lub edukacyjnej, programie pomocy humanitarnej lub programie pracy wakacyjnej;
19. przybycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako członek najbliższej rodziny repatrianta;
20. korzystania z uprawnień wynikających z posiadania Karty Polaka;
21. repatriacji;
22. korzystania z ochrony czasowej;
23. przyjazdu ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe;
24. realizacji zezwolenia na pobyt czasowy w celu łączenia rodzin.

Prawo nie wyłącza możliwości istnienia innych podstaw do wydania wizy.

Wizy tranzytowe, w tym tranzytowe wizy lotniskowe, wydawane są wyłącznie jako wizy Schengen.

Dla niżej wymienionych celów wydawana jest wiza krajowa:

1. dla przybycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako członek najbliższej rodziny repatrianta;
2. dla korzystania z uprawnień wynikających z posiadania Karty Polaka;
3. dla repatriacji;
4. dla korzystania z tymczasowej ochrony

Pozostałe wizy mogą mogą być wydawane jak jako wizy Schengen tak i jako wizy krajowe.

Tabela

Uzyskanie długoterminowej wizy krajowej w celu wykonywania pracy w Polsce

Cudzoziemiec może podjąć pracę w Polsce pod warunkiem posiadania niżej wymienionych dokumentów/statusów:

• zezwolenia na pobyt stały;
• zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
• obywatelstwa kraju-członka UE, EOG;
• zezwolenia na pobyt czasowy;
• wizy pracowniczej;

oraz

• umowy o pracę;
• umowy zlecenia;
• umowy o dzieło;
• decyzji o powołaniu do pełnienia funkcji członka zarządu spółki.

Zezwolenie na pracę wymagane jest w sytuacji, gdy cudzoziemiec:

– wykonuje pracę na terytorium RP na podstawie umowy z pracodawcą, którego siedziba, miejsce zamieszkania, oddział, zakład lub inna forma działalności znajduje się na terytorium RP;

– w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie osoby prawnej przebywa na terytorium RP przez okres przekraczający łącznie 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy;

– wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego;

– wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego, nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest delegowany na terytorium RP w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa);

– wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający 30 dni w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu niż wskazany w pkt 2-4.

Zezwolenie na pracę wydaje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę pracodawcy lub miejsce wykonywania pracy na wniosek pracodawcy. Zezwolenie wydawane jest na okres do 3-ch lat i może zostać przedłużone. W przypadku cudzoziemców, będących członkami zarządu firm, zatrudniających powyżej 25 pracowników, ten okres może stanowić 5 lat. W przypadku delegowania cudzoziemca przez pracodawcę zagranicznego w celu realizacji usługi eksportowej, wojewoda wydaje zezwolenie na pracę na okres delegowania.

Podstawy odmowy wydania wizy krajowej i wizy Schengen

Zgodnie z przepisami prawa Polski i UE cudzoziemcowi może być odmówiono wydania wizy. Cudzoziemiec może spotkać się z odmową wydania wizy krajowej, gdy:

• dane osobowe cudzoziemca figurują w wykazie cudzoziemców których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany;
• dane osobowe cudzoziemca figurują w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu;
• cudzoziemiec nie posiada wystarczających środków utrzymania, zarówno na czas pobytu, jak i na powrót do kraju pochodzenia lub na tranzyt do innego państwa lub możliwości uzyskania takich środków zgodnie z prawem;
• cudzoziemiec nie posiada ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub podróżnego ubezpieczenia medycznego o minimalnej kwocie ubezpieczenia, ważnego przez okres planowanego pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• wjazd lub pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może spowodować zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego albo naruszyć interes Rzeczypospolitej Polskiej;
• dokument podróży cudzoziemca nie spełnia kryteriów ,określonych w przepisach prawa;
• przy złożeniu dokumentów w celu uzyskania wizy krajowej cudzoziemiec:

а) złożył wniosek lub dołączył do niego dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje;

1. b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo, w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używał;

• nie uzasadnił celu lub warunków planowanego pobytu;
• zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego zamiaru opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem terminu ważności wizy.

Cudzoziemiec może spotkać się z odmową wydania wizy Schengen, gdy:

• przedstawi fałszywy, podrobiony lub przerobiony dokument podróży;
• nie przedstawi odpowiednich dokumentów uzasadniających cel i warunki swojego pobytu;
• nie dostarczy dowodu na posiadanie wystarczających środków utrzymania, zarówno na planowany czas pobytu, jak i na powrót do kraju pochodzenia lub na tranzyt do innego państwa lub możliwości uzyskania takich środków zgodnie z prawem;
• w bieżącym sześciomiesięcznym okresie przebywał już przez 3 miesiące na terytorium państw członkowskich na podstawie wizy jednolitej lub wizy o ograniczonej ważności terytorialnej;
• jest osobą, co do której dokonano wpisu w SIS nakazującego odmówić pozwolenia na wjazd;
• jest uważany za osobę, której obecność stanowi zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego zgodnie z artykułem 2(19) Kodeksu granicznego Schengen o granicy lub dla stosunków międzynarodowych któregokolwiek z państw członkowskich, zwłaszcza jeżeli w krajowych bazach danych należących do państw członkowskich jest na temat osoby ubiegającej się o wizę wpis, który z wymienionych względów nakazywałby odmówić pozwolenia na wjazd; lub
• w przypadkach gdy ma to zastosowanie – nie dostarcza dowodu na posiadanie odpowiedniego, ważnego podróżnego ubezpieczenia medycznego; lub
• poważne wątpliwości budzi autentyczność dokumentów uzupełniających przedstawionych przez osobę ubiegającą się o wizę lub prawdziwość ich treści, wiarygodność oświadczeń złożonych przez osobę ubiegającą się o wizę lub jej zamiar opuszczenia terytorium państw członkowskich, zanim wygaśnie termin ważności wizy, o którą osoba ubiegająca się o wizę występuje.

Obowiązek meldunkowy

Obywatele państw trzecich przybywające do zakładu hotelarskiego albo do zakładu udzielającego pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem lub wypoczynkiem są zobowiązani zameldować się na pobyt czasowy przed upływem 24 godzin od chwili przybycia na terytorium Polski. Czynności tej dokonuje się u kierownika zakładu.

Obywatele państw trzecich przebywające w Polsce w ciągu okresu nie przekraczającego 3 miesięcy, zobowiązani są zameldować się na pobyt czasowy w Urzędzie miasta do którego oni przybyli najpóźniej przed upływem 4 dni, licząc od dnia przekroczenia granicy RP. W przypadku ich pobytu w zakładzie hotelarskim czynności tej dokonuje się u kierownika zakładu.

Informacja dotycząca podstaw do uzyskania karty pobytu w Polsce dostępna jest w dziale KARTA POBYTU