Skontaktuj się z nami

SZUKAJ

SUBSKRYBUJ NEWSLETTER

  • Українська
  • Polski

RACHUNKOWOŚĆ

W Rzeczypospolitej Polskiej są stosowane takie same regulacje prawne w zakresie rachunkowości jak w innych krajach rozwiniętych. Są one w pełni zharmonizowane z Międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej i przepisami prawa UE.

Ustawa o rachunkowości, regulująca w Polsce zasady prowadzenia rachunkowości, weszła w życie w roku 1994 r. Dotyczy ona wszystkich osób prawnych, mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskie. W szczególności, w przepisach prawa przewidziano, że przedsiębiorcy zagraniczni, spółki zagraniczne, prowadzące działalność gospodarczą w formie oddziałów, przedstawicielstw lub spółek zależnych, zobowiązane są do prowadzenia ewidencji księgowej a także do przechowywania dokumentów księgowych zgodnie z przepisami prawa polskiego.

Ewidencję księgową prowadzi się w języku polskim i w polskich złotych. Wszystkie dokumenty księgowe powinny być sporządzone w języku polskim bez względu na źródło ich pochodzenia. Więc dokumenty, sporządzone w języku obcym powinny być przetłumaczone na język polski dla celów ich wykorzystania przez organy podatkowe i rewidentów biegłych.

Długość okresu sprawozdawczego wynosi 12 miesięcy i pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Spółka może ustalić inną długość okresu sprawozdawczego, jednak w takim wypadku ona powinna poinformować organy podatkowe o takiej decyzji.

Księgowość może prowadzić tak zatrudniony wykwalifikowany pracownik, jak i firmą zewnętrzną, specjalizująca się w świadczeniu usług księgowych i audytorskich. Dokumenty i księgi rachunkowe należy przechowywać w biurze centralnym spółki i w biurze firmy, prowadzącej jej księgowość. Okres przechowywania dokumentów wynosi 5 lat, z wyjątkiem niektórych rodzajów dokumentów, które należy przechowywać stale.

Należy podkreślić, że w Polsce bardzo rozpowszechniony jest outsourcing usług księgowych, zwłaszcza wśród małych i średnich firm. O dużo korzystniejsze jest powierzenie przygotowania dokumentów i składania sprawozdań firmie rachunkowej lub audytorskiej, przecież to pozwoli przedsiębiorcy nie tylko zaoszczędzić czas, lecz także uniknąć dodatkowych kosztów na utrzymanie księgowego, ewentualnych błędów przy przygotowaniu sprawozdań i, w konsekwencji, wymierzenia grzywny przez organy kontrolujące.

Zgodnie z Dyrektywą UE № 2006/46/WE obowiązek przestrzegania przepisów ustawy o rachunkowości ciąży na kierownikowi spółki.

Sprawozdawczość finansowa

Zgodnie z artykułem 12 paragraf 2 Ustawy o rachunkowości, spółki sporządzają sprawozdanie finansowe wg stanu na ostatni dzień roku. Zasady wyceny aktywów, zobowiązań i praw własności, a także określenia wyników finansowych powinny być stosowane zgodnie z działem 4 Ustawy o rachunkowości.

Razem z tym spółki, wchodzące w skład grup kapitałowych lub emitujące papiery wartościowe, sprzedawane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, mogą stosować Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej po zatwierdzeniu takiej decyzji organ zarządzający spółki.

Sprawozdanie finansowe powinno zawierać:

  • bilans;
  • rachunek zysków i strat (rachunek wyników)
  • wprowadzenie do sprawozdania finansowego;
  • adnotacje i wyjaśnienia.

Spółki, których sprawozdania finansowe podlegają obligatoryjnemu badaniu przez biegłego rewidenta, powinny także sporządzić:

  • zestawienie zmian w kapitale własnym;
  • sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych.

Oprócz tego do sprawozdania finansowego dołącza się sprawozdanie z działalności spółki. Takie sprawozdanie zawiera informację o wydarzeniach, które miały znaczący wpływ na działalność spółki, a także o osiągnięciach spółki i jej projektach. Wszystkie dokumenty powinny być sporządzone w języku polskim i w walucie krajowej – polskich złotych.

Sprawozdanie finansowe powinno być sporządzone i złożone w ciągu trzech miesięcy od dnia bilansowego.

Sprawozdanie finansowe powinno zostać zatwierdzone nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia bilansowego.

Badanie sprawozdania przez biegłego rewidenta i jego publikacja

Obowiązek badania sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta i jego publikacji dotyczy sprawozdań skonsolidowanych grup kapitałowych, spółek akcyjnych, banków, zakładów ubezpieczeń, jednostek działających na podstawie przepisów o obrocie papierami wartościowymi oraz przepisów o funduszach inwestycyjnych i emerytalnych.

Pozostałe spółki mają obowiązek poddać badaniu przez biegłego rewidenta roczne sprawozdanie finansowe, gdy one spełniają co najmniej dwa z następujących warunków:

1) średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosi co najmniej 50 osób,

2) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowi równowartość w walucie polskiej co najmniej 2.5 mln. euro,

3) przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowi równowartość w walucie polskiej co najmniej 5 mln. euro.

Niektóre spółki, których sprawozdania finansowe podlegają badaniu przez biegłego rewidenta, mają obowiązek ich publikacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.

Do Ustawy o rachunkowości w Polsce często wprowadzane są zmiany w związku z implementacją zmian w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej i Dyrektywach UE dotyczących rachunkowości.